Objaśnienie KS 1.4.2:Kontrola odtwarzania dźwięków (poziom A)
Intencja
Osoby korzystające z oprogramowania do odczytu ekranu mogą mieć trudności z usłyszeniem mowy, jeśli w tym samym czasie odtwarzany jest inny dźwięk. Trudność ta nasila się, gdy wyjście mowy czytnika ekranu jest oparte na oprogramowaniu (jak większość obecnie) i jest kontrolowane za pomocą tego samego regulatora głośności, co dźwięk. Dlatego ważne jest, aby użytkownik mógł wyłączyć dźwięk w tle.
Kontrola nad głośnością obejmuje możliwość zmniejszenia jej do zera. Wyciszenie głośności systemu nie oznacza „wstrzymania lub zatrzymania” automatycznego odtwarzania dźwięku. Zarówno „pauza lub stop”, jak i kontrola głośności dźwięku muszą być niezależne od ogólnej głośności systemu.
Automatyczne odtwarzanie dźwięku po wylądowaniu na stronie może wpłynąć na zdolność użytkownika czytnika ekranu do znalezienia mechanizmu zatrzymania go, ponieważ nawiguje on poprzez słuchanie, a automatycznie uruchamiane dźwięki mogą zakłócać tę nawigację. Dlatego odradzamy praktykę automatycznego uruchamiania dźwięków (zwłaszcza jeśli trwają one dłużej niż 3 sekundy) i zachęcamy, aby dźwięk był uruchamiany przez działanie zainicjowane przez użytkownika po wejściu na stronę, zamiast wymagać, aby dźwięk był zatrzymywany po wylądowaniu na stronie przez działanie użytkownika.
Zobacz także 1.4.7: Niska głośność lub bez dźwięków w tle .
Korzyści
- Osoby korzystające z technologii odczytu ekranu mogą słyszeć czytnik ekranu bez odtwarzania innych dźwięków. Jest to szczególnie ważne dla osób słabosłyszących i tych, których czytniki ekranu używają dźwięku systemowego (więc nie mogą ściszać dźwięku i zwiększać głośności czytnika ekranu).
- To kryterium sukcesu jest również korzystne dla osób, które mają trudności ze skupieniem się podczas odtwarzania dźwięku na treściach wizualnych (w tym na tekście).
Przykłady
- Odtwarzanie pliku audio rozpoczyna się automatycznie po otwarciu strony. Użytkownik może jednak zatrzymać dźwięk, wybierając łącze „wycisz” w górnej części strony.
Techniki
Każdy numerowany element w tej sekcji przedstawia technikę lub kombinację technik, które Grupa Robocza WCAG uważa za wystarczające do spełnienia tego kryterium sukcesu. Nie jest jednak konieczne stosowanie tych konkretnych technik. Aby uzyskać informacje na temat stosowania innych technik, zobacz Objaśnienie technik dla kryteriów sukcesu WCAG, szczególnie w podrozdziale „Inne techniki”.
Techniki wystarczające
Błędy
Poniżej wymieniono typowe błędy, które Grupa Robocza WCAG uważa za niespełnienie tego kryterium sukcesu.
Kluczowe pojęcia
sprzęt i oprogramowanie, które działa jako program użytkownika lub współdziała z popularnymi programami użytkownika, aby zapewnić osobom z niepełnosprawnościami niezbędne funkcjonalności, wykraczające poza te oferowane przez popularne programy użytkownika
Funkcjonalności zapewniane przez technologie wspomagające obejmują alternatywny sposób prezentacji treści (np. mowa syntetyczna lub powiększenie obrazu), alternatywne sposoby wprowadzania danych (np. za pomocą głosu), dodatkowe mechanizmy nawigacji i orientacji oraz transformacji treści (np. w celu uczynienia tabel bardziej dostępnymi).
Technologie wspomagające często przekazują informacje i dane do standardowych aplikacji za pośrednictwem specjalnych API.
Rozróżnienie pomiędzy popularnymi programami użytkownika a technologiami wspomagającymi nie jest oczywiste. Wiele popularnych programów użytkownika posiada różne rozwiązania wspomagające osoby z niepełnosprawnościami. Główna różnica pomiędzy nimi polega na tym, że popularne programy użytkownika są ukierunkowane na szerokie i zróżnicowane grupy odbiorców, zarówno z niepełnosprawnościami, jak i bez niepełnosprawności. Natomiast technologie wspomagające skierowane są do wąskiej grupy odbiorców z określonymi rodzajami niepełnosprawności. Wsparcie świadczone za pomocą technologii wspomagających jest zatem bardziej wyspecjalizowane i nakierowane na odbiorcę z konkretnymi potrzebami. Popularne programy użytkownika mogą dostarczać technologiom wspomagającym niezbędne funkcjonalności, takie jak pobieranie treści internetowych z obiektów programowych lub odwzorowanie kodu do postaci przyjaźniejszej dla tych technologii.
spełnienie wszystkich wymagań danego standardu, wytycznych lub specyfikacji
procedura lub technika prowadząca do osiągnięcia rezultatu
Mechanizm może być dostarczany bezpośrednio w treści albo może być oparty zarówno na platformie, jak i na oprogramowaniu użytkownika, w tym technologiach wspomagających.
Mechanizm musi spełniać wszystkie kryteria sukcesu dla deklarowanego poziomu zgodności.
seria czynności użytkownika, gdzie każda czynność jest niezbędna do zakończenia działania
treść nie będzie zgodna, jeśli taka technologia zostanie wyłączona z oceny lub nie jest obsługiwana
mechanizm kodowania danych, które mają być renderowane, odtwarzane lub wykonywane przez programy użytkownika
Użyte w tych wytycznych wyrażenia „technologia internetowa” oraz słowo „technologia” (używane samodzielnie) odnoszą się do „technologii treści internetowych”.
Technologie treści internetowych mogą obejmować języki znaczników, formaty danych lub języki programowania, który może być używany samodzielnie, których autorzy mogą używać samodzielnie lub w połączeniu z innymi technologiami, żeby stworzyć ostatecznie wersje dla użytkownika, począwszy od statycznych stron internetowych, przez zsynchronizowane prezentacje multimedialne aż po dynamiczne aplikacje internetowe.
dowolne oprogramowanie, które pobiera i prezentuje użytkownikom treści internetowe