Objaśnienie Wytycznej 1.1: Alternatywy tekstowe
Intencja
Celem tych wytycznych jest zapewnienie, że wszystkie treści nietekstowe są również dostępne w formie tekstowej. „Tekst” odnosi się do tekstu elektronicznego, a nie obrazu tekstu. Tekst elektroniczny ma tę wyjątkową zaletę, że jest neutralny pod względem prezentacji. Oznacza to, że może być renderowany wizualnie, dźwiękowo, dotykowo lub w dowolnej kombinacji. W rezultacie informacje renderowane w tekście elektronicznym mogą być prezentowane w dowolnej formie najlepiej spełniającej potrzeby użytkownika. Można go również łatwo powiększyć, wypowiedzieć na głos, aby ułatwić zrozumienie osobom z trudnościami w czytaniu, lub renderować w dowolnej formie dotykowej, która najlepiej spełnia potrzeby użytkownika.
Chociaż zmiana treści na symbole obejmuje zmianę na symbole graficzne dla osób z zaburzeniami rozwojowymi i trudnościami w rozumieniu mowy, nie ogranicza się ona do tego zastosowania symboli.
Kryteria sukcesu dla tej wytycznej
Kluczowe pojęcia
sprzęt i oprogramowanie, które działa program użytkownika lub współdziała ze standardowymi programami użytkownika, aby zapewnić niezbędne osobom z niepełnosprawnościami funkcjonalności, wykraczające poza te oferowane przez standardowe programy użytkownika
Funkcjonalności zapewniane przez technologie wspomagające obejmują alternatywny sposób prezentacji treści (np. mowa syntetyczna lub powiększenie obrazu), alternatywne sposoby wprowadzania danych (np. za pomocą głosu), dodatkowe mechanizmy nawigacji i orientacji oraz transformacji treści (np. w celu uczynienia tabel bardziej dostępnymi).
Technologie wspomagające często komunikują się ze standardowymi programami użytkownika za pośrednictwem specjalnych API.
Rozróżnienie pomiędzy standardowymi programami użytkownika a technologiami wspomagającymi nie jest oczywiste. Wiele programów użytkownika głównego nurtu posiada różne rozwiązania wspomagające osoby z niepełnosprawnościami. Podstawowa różnica pomiędzy nimi polega na tym, że programy użytkownika głównego nurtu są skierowane do szerokiego i zróżnicowanego grona odbiorców, zarówno z niepełnosprawnościami, jak i bez niepełnosprawności. Natomiast technologie wspomagające skierowane są do wąsko zdefiniowanych populacji użytkowników z określonymi rodzajami niepełnosprawności. Pomoc zapewniana przez technologię wspomagającą jest bardziej wyspecjalizowana i dostosowana do potrzeb na odbiorcy z konkretnymi potrzebami. Standardowe programy użytkownika mogą dostarczać technologiom wspomagającym niezbędnych funkcjonalności, takich jak pobieranie treści internetowych z obiektów programowych lub odwzorowanie kodu do postaci przyjaźniejszej dla tych technologii.
język mówiony, pisany lub migowy (za pomocą znaków zarówno wizualnych, jak dotykowych) służący do komunikowania się między ludźmi.
Zobacz także język migowy.
takie przedstawienie danych przez oprogramowanie dostawcy, które umożliwia różnym programom użytkownika, w tym technologiom wspomagającym, wyodrębnienie i przedstawienie tych informacji użytkownikom, w sposób, jakiego potrzebują
język wykorzystujący kombinacje ruchów rąk i ramion, mimiki twarzy i pozycji ciała, w celu przekazania informacji.
sekwencja znaków, którą można określić programowo, gdzie sekwencja wyraża coś w języku naturalnym
dowolne oprogramowanie, które pobiera i prezentuje treści internetowe dla użytkowników